اکنون بیش از یک ماه از انتشار “زندگی کن” رضا صادقی می‌گذرد و شاید فرصت مناسبی باشد که بخواهیم به بررسی این آلبوم بپردازیم، آلبومی که صادقی آن را با همان ایده و هدف آثار قبلی خود ساخته و شاکله آثار قبلی‌‌اش را همچنان حفظ کرده است.
اگر بخواهیم نقطه نظر مخاطبان رضا صادقی را بررسی کنیم، معمولاً کمتر کسی را می‌بینیم که در آلبوم‌های او به دنبال ساختار جدید بگردد. رضا صادقی در تمامی آلبوم‌هایش به دنبال ارائه چند اثر عاشقانه در قالب ملودی‌ها و تنظیم‌های ساده پاپ است و کمتر ریسک می‌کند؛ اما در عین حال هرگز به سمت ابتذال نغلتیده و ترانه و ملودی‌های قابل قبولی را به مخاطب ارائه داده است، الگویی که “زندگی کن” هم از آن پیروی می‌کند.
همچون آلبوم‌های قبلی، درون‌مایه “زندگی کن” هم عشق است و صادقی در تمامی قطعات از عشق حرف می‌زند. البته “زندگی کن” هم از وصل می‌گوید و هم از هجر. هم دم از امید می‌زند و هم از تلخی و جدایی می‌گوید. هرچند با توجه به دغدغه‌های اجتماعی که رضا صادقی دارد، انتظار داشتیم در آلبوم جدید او چند اثر اجتماعی هم بشنویم، اما متأسفانه چنین نیست.
صادقی که معمولاً سرآلبومی آثارش را ریتمیک انتخاب می‌کند، در این آلبوم هم طبق عادت قطعه ریتمیک “زندگی کن” را به‌عنوان اولین ترک آلبومش انتخاب کرده است. آهنگ “زندگی کن” که برخلاف تم اصلی آلبوم با یک فضای ریتمیک و مثبت ساخته شده، در یک ماه اخیر هیت‌ترین قطعه آلبوم بوده است. “زندگی کن” یکی از سه قطعه‌ای است که ترانه آن را صادقی خودش نوشته و حامین هم تنظیم خوبی روی این قطعه انجام داده است.
رضا صادقی علاوه‌بر ترانه‌سرایی و ملودی‌سازی، در زمینه تنظیم هم با تنظیم هفت قطعه، نقش پررنگی در این آلبوم ایفا کرده است. هرچند صادقی احساس بسیار خوبی دارد و این احساس اغلب در سرودن ترانه و ساختن ملودی به او کمک می‌کند و بعضاً آثار خوبی را خلق می‌کند اما در تنظیم موسیقی چندان درخشان ظاهر نمی‌شود. به نظر می‌رسد صادقی برای تقویت آثارش باید با تنظیم‌کننده‌های برجسته کشور همکاری کند؛ چرا که تنظیم آثار قبلی او که توسط تنظیم‌کننده‌های جوان‌تر انجام شده است هم چندان پرفروغ نبوده‌اند.
اما اجرای دو قطعه فولکلور جنوبی نقطه عطف آلبوم “زندگی کن” است که به خوبی فضای یکنواخت آلبوم را می‌شکند و گوش مخاطب را برای شنیدن قطعات دیگر تیز می‌کند. شاید برای رضا صادقی که آثارش از تنوع کمتری برخوردار است، اجرای قطعات جنوبی در آلبوم‌ها یک تصمیم درست و منطقی باشد، بخصوص اینکه صادقی در خواندن ترانه با لهجه شیرین جنوبی تبحر دارد. از این رو دو قطعه هرمزگانی آلبوم با نام‌های “چوک دهاتی” و “عزیزوم” را می‌شود به فال نیک گرفت.
صادقی در ساختن موزیک ویدئو برای آهنگ‌های آلبومش دریغ نکرده و موزیک ویدئوهایی را از قطعات “زندگی کن”، “بزار عاشقت باشم”، “عشق من تویی”، “خسته میشم”، “قبل رفتنت”، “بغض و باروت”، “هست یا نیست” و “چوک دهاتی” منتشر کرده که با استقبال بسیار خوبی هم مواجه شده‌اند. در این بین موزیک ویدئو “عشق من تویی” با یک اتفاق ویژه همراه بود که باعث شد رضا صادقی برای اولین‌بار کارگردان هنری را هم تجربه کند.
نکته دیگری که درباره آلبوم جدید صادقی وجود دارد مربوط به تعداد قطعات آلبوم است که صادقی اینبار هم بیش از ۱۰ اثر را در یک مجموعه گنجانده است. اگر به آلبوم‌های موفق موسیقی پاپ در ایران معمولا بین ۸ تا ۱۰ قطعه دارند و آلبوم‌هایی با بیش از ۱۰ قطعه در اکثر موارد مخاطب را راضی نکرده‌اند. با این حال صادقی باز هم ترجیح داده قطعات بیشتری را در آلبومش بگنجاند، حتی اگر به قیمت از بین رفتن نظم مخاطب و خسته شدن مخاطب تمام شود. در حالی‌که شاید اگر چند قطعه که به لحاظ فرم و محتوا شباهت بیشتری دارند از آلبوم حذف می‌شدند، آلبوم می‌توانست یک‌دست‌تر باشد و از سوی مخاطب خاص جدی‌تر گرفته شود.
با این حال اگر صادقی می‌خواهد جایگاه خودش را از دست ندهد و مخاطبان جدیدی هم به مخاطبانش بیفزاید، باید نگاه جدی‌تر و حرفه‌ای‌تری را وارد کار خود کند. واضح است که او با دوران درخشانش در اواسط دهه ۸۰ فاصله دارد و تکرار آن دوران مستلزم برنامه‌ریزی حساب‌شده‌تر و همکاری با موزیسین‌های حرفه‌ای‌تر و طراز اول است، در غیر این صورت آلبوم‌های بعدی او هم تفاوت چندانی با آثار اخیرش نخواهند داشت.
آلبوم “زندگی کن” با ۱۴ قطعه به نام‌های زندگی کن، عشق من تویی، هست یا نیست، هنوز عاشقتم، راحت رفت، قبل رفتنت، چوک دهاتی، تلافی، خسته میشم، بزار عاشقت باشم، تا بوده همین بوده، بغض و باروت، عزیزوم و عاشق که میشی؛ منتشر شده که صادقی درباره این آلبوم نوشت: ” من این آلبوم رو با همه قلبم تقدیم می‌کنم به مردم شریف و نجیب کرمانشاه که در سخت‌ترین شرایط، زندگی کردن رو به همه ایران و جهان یاد دادند با عشق…”.
در این آلبوم علاوه‌بر رضا صادقی، حامین، سعید شمس، مهران خالصی، پدرام شهرکی، شهراد امیدوار و مجتبی ابوالقاسم‌پور هم به‌عنوان تنظیم کننده حضور داشتند. در قسمت ملودی وحید پویان، بابک بابایی، مجتبی ابوالقاسم‌پور، انوش بنارویی، میلاد بابایی و معین راهبر با رضا صادقی همکاری کردند. همچنین ترانه‌های آلبوم “زندگی کن” را ترانه‌سرایانی نظیر عاطفه حبیبی، ساره تاجیک، بابک بابایی، المیرا اسکندری، مهدی ایوبی و غلام حیدری سروده‌اند.
آلبوم “زندگی کن” که در اواخر اسفندماه سال ۹۷ منتشر شد، در هفته‌های اول و سوم سال ۹۸ با قرار گرفتن در جایگاه نخست و در هفته‌های دوم و چهارم با اختلافی اندک پس از آلبوم “سرو روان” به خوانندگی علیرضا قربانی در جایگاه دوم پرفروش‌ترین آلبوم‌های موسیقی پاپ در سایت بیب‌تونز قرار گرفته است. منبع: موسیقی ما/